Levend voedsel (deel 1) - beloftevol rauw

Je bent wat je eet. Laten we daar eens heel goed over nadenken...

Maar wat weten we feitelijk gemiddeld over voedsel in termen van gezondheid? Ondanks het onherroepelijke feit dat voedsel één van onze belangrijkste basisbehoeften is denken we amper na over de voedingswaarde, afkomst en kwaliteit van de dingen die we dagelijks in onze mond steken. Hoe komt dat?

Mijn ontdekkingsreis op vlak van gezonde voeding begon toen ik halverwege mijn studie osteopathie zat. Het ergst van al vind ik dat educatie over gezonde voeding (als ook een beter gedetailleerde werking van ons spijsverteringssysteem) zo goed als ontbreekt in het curriculum van ons lager onderwijs. Hoe is dat in godsnaam mogelijk? Ik snap niet hoe de basiskennis van ons eigen lichaam en wat een gezond dieet inhoudt ondergeschikt kunnen worden aan leren schrijven, lezen en rekenen! Als je dan later een paramedische opleiding hebt afgerond kom je tot het besef dat je nog steeds eigenlijk niet echt veel concreet weet over wat gezonde voeding zou moeten voorstellen. Bovendien word je dan blootgesteld aan een brede waaier van  informatie van verschillende bronnen. Om al niet te spreken van al die verontrustende claims die overal op het internet beginnen op te duiken en je ervan proberen te overtuigen dat die 'voedingsdriehoek' die je op school hebt geleerd misschien toch niet het beste is dat je kunt doen om jezelf gezond te voeden.

Er zijn talrijke crash en gewone diëten en theorieën van voedingsgoeroes, in de media en op het internet te vinden. Maar wie moet je dan geloven? Degene die zijn producten probeert te verkopen? Degene die profiteert van mensen die betalen voor gezondheidszorg en er dus onrechtstreeks baat bij heeft dat je niet te gezond eet? It's a jungle out there...

 ("NORMAAL")

Ik ben dan maar gestart met het onderzoek naar wat onze voorouders aten - de oermensen - die anatomisch gezien amper van de moderne mensen verschillen. Dus ik zal het hier vooral houden bij mijn eigen ervaringen en het traject dat ik heb afgelegd om te komen tot wat ik vandaag de dag beschouw als gezond voedsel en waarom.

In een eerdere post heb ik al eens de problematiek besproken van nutritioneel dood voedsel en vervuild water. De uitdaging was dus om een dieet te vinden die de optimale balans in nutriënten zou bieden voor hoeverre dat mogelijk is in een geïndustrialiseerd land als België in de afwezigheid van het budget om voortaan enkel bio te eten. Eerst en vooral zal ik misschien vermelden wat best te vermijden is als je wilt investeren in een gezond dieet. (later waarschijnlijk meer uitleg hieromtrent)

WAT BETER NIET ETEN

Witte (geraffineerde) suiker

Geraffineerde koolhydraten (wit brood, witte pasta, witte rijst, koekjes, etc)

Bewerkt vlees (en voor mij vlees in het algemeen tenzij je zelf vee houdt)

Aspartaam = absoluut afblijven! (de meeste chemische suikervervangers)

Alle soorten chips, voorverpakte snacks, corn flakes

Melk en melkproducten als room en kaas

E-zoveels op etiket = laten liggen! (sommige zijn wel ok, maar belangrijk om te weten wat je eet)

Fast food à la McDonalds, pitta, frituur, Chinees en niet te vergeten de bakker

RAUW

Momenteel ben ik al enkele maanden bezig met een rustige overgang naar een hoofdzakelijk rauw dieet. Dit houdt in dat ik mezelf overwegend voed met rauw fruit, groenten, kiemgroenten, noten en zaden. (Naast deze dingen bevat mijn dieet ook nog: gedroogd fruit, natuuryoghurt, (geiten of schapen) kaas, boter, paddenstoelen, occasioneel een snack of fastfood zondiging (we blijven menselijk), volle granen en rijst (liever in de vorm van pap dan brood) en zelfs vlees en eieren, maar om bovengenoemde redenen probeer ik deze laatste 4 zoveel mogelijk te beperken.

Ik ben geen voorstander van een 100% rauw dieet op dit moment hoewel we nog zullen zien hoe dit evolueert. Ik ben ook allerminst voorstander van sommige schmuck "rawfoodies" gewapend met allerlei dure en ingewikkelde keukenmachines en dehydrators waarmee ze brownies en lasagna namaken uit rauwe ingrediënten om toch maar een 100% rauw dieet te kunnen volhouden. 

Nee voor mij gaat rauw eerder om puur natuur, want rauw voedsel (hoe verser hoe beter uiteraard) kan worden beschouwd als LEVEND voedsel. In die zin dat de cellen van rauw voedsel nog leven en barstensvol zitten met alle onaangeroerde voedingsstoffen (waarvan we heel veel kwijt zijn bij het koken) en LEVENDE ENZYMEN. Deze levende enzymen helpen bij de vertering van het voedsel waardoor we minder energie moeten steken in zelf enzymen aanmaken om ons voedsel op te kunnen nemen. Dit zou ervoor zorgen dat de meeste voedingsstoffen eerder in de dunne darm worden opgenomen en na een tijdsspanne van minuten (volgens sommige bronnen) al beschikbaar worden gesteld in het bloed in plaats van heel lang in de dikke darm te liggen verteren en daar deels aan vast te blijven kleven in veel gevallen omdat de meeste mensen veel te weinig vezels tot zich nemen. 

 (kirlian fotografie die het energieveld of aura zou zichtbaar maken)

Rauw voedsel kwam ik voor het eerst tegen in het OERDIEET. Dit dieet zegt - ga terug naar de oorspronkelijke voeding van de mensheid als jagers en voedselverzamelaars. Klonk zeer radicaal en vrij konijn-achtig de eerste keer ik er iets over gelezen heb, alhoewel de oermensen hun konijnen (en vlees in't algemeen) ook rauw en volgens sommigen zelfs met huid en haar zouden gegeten hebben.. Het oerdieet heeft voor mij vooral de enorme verandering in voedingspatroon van de mensheid sinds de uitvinding van landbouw en verder industriële revolutie in de landbouw goed in de verf gezet. We zijn massaal overgegaan naar monocultuur en onze voedingsdriehoek beginnen baseren op (meestal geraffineerde) graanproducten en aardappelen, wat ik noem " vals substantieel" voedsel. Wie zegt trouwens dat dat natuurlijk is voor ons? Ons systeem zou er helemaal niet op gemaakt zijn om zoveel granen te verteren, laat staan bewerkte granen en al helemaal niet monocultuur van steeds dezelfde tarwerassen. Veel mensen worden tegenwoordig met intoleranties en zelfs allergieën gediagnosticeerd voor verschillende soorten granen of gluten in het algemeen, maar eigenlijk denk ik dat deze voedingsmiddelen voor iedere spijsvertering zwaar vallen en zelfs het eten van de volkoren varianten zouden we eigenlijk best sterk  beperken.

Hetzelfde geldt voor melkproducten, ons spijsverteringsstelsel is daar niet zo goed aan aangepast hoewel er ook een groot verschil is in voedingswaarde tussen verse, rauwe (dus levende) melk en gepasteuriseerde deels ontvette halfvolle melk uit een brik. Boter en levende yoghurt en sommige soorten kaas gebruik ik wel in mijn dieet omdat ik persoonlijk goed melkproducten verteer en de 'gefermenteerde' en gekarnde versies van melk ook beter verteerbaar zijn omdat ze minder lactose bevatten. Maar natuurlijk geldt ook voor deze dingen met mate gebruiken. 

(OERDIEET)

Later ben ik uitgekomen op AYURVEDA, en vedisch eten in het algemeen dat drie categorieën van voedingsmiddelen onderscheidt : sattvisch voedsel (rein) , rajas voedsel (activerend) en tamas voedsel (vertragend). Een SATTVISCH dieet is het dieet van de yogi's en wordt beschouwd als een "rein" dieet voor de beste lichamelijke en geestelijke gezondheid. Dit dieet bestaat hoofdzakelijk uit verse rauwe groenten en fruit, gekiemde zaden, noten en zaden, maar ook volle granen, peulvruchten, rauwe verse melk, kaas, boter en levende yoghurt als ook rauwe honing. Een sattvisch dieet zou volgens de eeuwenoude ayurveda (letterlijk: 'wetenschap van het leven') zorgen voor een kalme, scherpe geest en gebalanceerde emoties door het onderhouden van een optimale hormoon en nutriëntenbalans in het lichaam.

Verder in dezelfde lijn vond ik de Gerson-therapie, een bekende manier om kanker te lijf te gaan in alle stadia van ontwikkeling, aan de basis van deze therapie vind je een reinigingsdieet met als hoofdingrediënt rauwe fruit en groentesappen. Al deze dingen maakten mij toch op zijn minst al nieuwsgierig en ik ben meer en meer rauwe dingen in mijn dieet beginnen opnemen, ik streef naar ongeveer een verhouding van 75% rauw voedsel op 25% "klaargemaakt". Dit is wat ik  tot nu toe persoonlijk heb ondervonden:

• Enorme toename in energieniveau, en dit constant. Ik bedoel : vroeger dacht ik dat honger dat knagende gevoel in de maagstreek was dat ineens opkomt en snel bevredigd moet worden. Nu geen knagend hongergevoel meer, enkel zin in eten als ik honger heb. Geen energiepieken en dalen maar een constant zeer fit en actief energieniveau. 
•  "goed-leven-kilo's" smelten als sneeuw voor de zon! Ik had last van dat hardnekkig buikvet dat rond mijn 21ste begon op te bouwen en wat ik ook deed met geen stokken weg te slaan was. Bij verder onderzoek bleek dat datzelfde buikvet (of visceraal vet) het meest schadelijk is voor de gezondheid en jouw risico op degeneratieve, hart en vaatziekten en kanker enorm doet stijgen. De figuur van de gemiddelde  vrouw in de westerse wereld evolueert de laatste tijd van peervormig naar appelvormig en visceraal vet in net zo gevaarlijk omdat je perfect in jouw BMI kan zitten en dus schijnbaar niet lijdt aan overgewicht maar tegelijk wel de schadelijke effecten van visceraal vet ondervindt. Dit was bij mij dus het geval. (Ik beweer helemaal niet dat ik ooit overgewicht gehad heb voor alle duidelijkheid!) Na veel frustratie, enkele diëten en pogingen tot lichaamsbeweging had ik al een tijdje vriendschap gesloten met mijn buikje omdat ik dacht dat het - nu ik de 20 gepasseerd ben - voor de rest van mijn leven mijn trouwe metgezel zou blijven. Maar tot mijn grote verbazing heeft het buikje besloten om mij te verlaten na 3 maanden voedingscorrectie (zonder honger en met veel smaak!) en dagelijks een luttele 20 minuten lichaamsbeweging in de vorm van yoga en 4 buikspieroefeningen (ik ben zelfs nog niet gestart met de conditietraining!) Ik ben alvast heel trots - hoewel vermageren zeker niet de opzet was van mijn voedingscorrectie - dat ik op mijn 26ste verjaardag mijn lichaam terug begin te krijgen van toen ik 20 jaar was.

 

• Meer verzadigingsgevoel met mindere hoeveelheden voedsel! Less is more - één van de dingen die ik niet verwacht had van een rauw hoofdzakelijk vegetarisch dieet is dat ik kleinere porties nodig zou hebben om voldaan te zijn. Dit komt blijkt door de nutriënten-densheid van rauw voedsel, en omdat het zo snel en makkelijk zou worden opgenomen door tussenkomst van de levende enzymen - instant energie op een goede manier. (Hoewel ik dus ver niet al mijn fruit en groenten van bio-kwaliteit koop, is er een heel duidelijk verschil tussen rauw en gekookt)
• Een heldere actieve geest. Geen ochtendhumeur meer maar zin om op te staan. Meer zin en energie voor lichaamsbeweging. Ik zou zelfs durven zeggen een stabielere emotionele beleving met minder moodswings (wat duidelijk wijst op het herstellen van een goed hormonaal evenwicht).
• Gezonde teint, huid begint te stralen. (nu al na een paar maand merkbaar) 
• Heerlijk slapen en heerlijk uitgeslapen opstaan, zou hier ook wel mee te maken kunnen hebben!
• Snel! Ja, wat blijkt is dat rauw voedsel natuurlijke fastfood is. Je moet het enkel in jouw mond steken, hooguit ontdoen van schil of ontpitten en in bitesize stukken snijden. De tijd die ik daarbij win is extra vrije tijd en kan goed besteed worden! :) Ik eet graag rauw in zijn oorspronkelijke vorm, dus eerder de hele pompelmoes opeten dan er sap van te maken. Maar natuurlijk is er ook de mogelijkheid om uitgebreid te experimenteren en echt "gerechten" en maaltijdsalades te bereiden met rauwe ingrediënten als ook eindeloze combinaties in smoothies en groenten/fruitsappen.
• Smaakpapillen passen zich aan aan de smaak van rauw natuurlijk eten. We eten zodanig veel zout en suiker en chemische smaakstoffen en smaakversterkers dat na een tijdje natuurlijk eten nergens meer naar smaakt. Maar na zo een paar maanden te wennen begint er een hele nieuwe wereld van smaken open te gaan. (Omgekeerd geldt ook dat bewerkt voedsel smerig en chemisch begint te smaken, waardoor je er zelf minder en minder zin in krijgt)
• Wat mij verder nog opgevallen is is dat rauw voedsel vaak gewoon met de handen wordt gegeten. Fingerfood dus. Ergens ervaar ik dat als prikkelend voor de zintuigen. Het doet mij denken aan het ondeugende gevoel dat je als kind hebt terwijl je een sappige perzik of stuk rijpe watermeloen aan't verorberen bent en het sap stroomt maar over je gezicht en je armen, maar het kan je niet schelen dat je moeder boos kijkt naar de vlekken op jouw kleren - omdat het gewoonweg veel te lekker is. Het pure kinderlijke genot van eten: aanraken met de handen, zonder tussenkomst van metalen voorwerpen.
• And last but not least: minder afwas! :) Aangezien er niet meer wordt gekookt - geen aangekoekte, vettige potten en pannen meer afwassen! 

CONCLUSIE = IK BEN VERKOCHT!

 

BIJDRAGE

Voedsel is volgens mij een heel belangrijke bijdrage aan de overgang naar zelfvoorzienendheid! Hoe je het draait of keert blijft voedsel altijd één van de vrije keuzes die we als mens hebben. Door bewust te kiezen voor wat je eet, te weten wat je eet, te weten wat goed voor je is om te eten en in een volgende stap te leren hoe je jezelf moet voorzien van dit voedsel neem je verantwoordelijkheid op voor jouw fysieke bestaan en een groot deel jouw gezondheid. 
Maar rauw voedsel is maar een deel van wat ik nog met de wereld wil delen. Volgende keer wil ik het hebben over de reïntroductie van wilde kruiden, planten en vruchten in ons dieet als ook mijn overpeinzingen omtrent het eten van vlees, vis en dierlijke producten.