vrijdag 9 december 2011

Namaste



Het idee om België achter te laten was er niet van de ene dag op de andere gekomen, de definitieve beslissing om dat te doen kwam daarentegen eerder als een blikseminslag.
Een helder moment zoals ze dat noemen.
Geen evidente beslissing voor iemand die 15 jaar geleden, op 9 jarige leeftijd Belgische gronden voor het eerst heeft betreden als politieke vluchteling. Dus hoe kom ik er in godsnaam bij?
Deze blog gaat over een eeuwige zoektocht, een begin van een groot avontuur en vooral de droom van een toekomst in deze onzekere tijden.
Een droom om te leven in plaats van alleen te overleven. Een droom van vrijheid.
Deze blog gaat ook over moed om jezelf te zijn in een maatschappij die ‘afwijkende’ mensen met creatieve ideeën tegenwerkt.
Over volwassen worden en de verantwoordelijkheid opnemen voor het eigen bestaan op deze aarde. Over hoop en vriendschap.
Ik schrijf dit omdat ik mijn zoektocht en ontdekte schatten wil delen met de wereld, misschien kan ik zodoende enkele mensen helpen hun ogen te openen en voor zichzelf te beginnen nadenken. 
Misschien niet, wie zal het zeggen.
Ik schrijf dit ook om mijn doel niet meer uit het oog te verliezen waar het leven mij ook brengen zal.
Deze blog gaat over de sprong in het onbekende wagen en alles wat ik onderweg zal tegenkomen, de weg naar eden?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten